...
...
...ya sali del vipassana...
...algo grande...
...como alguien me dijo una vez... un regalo...
...
...
...y es que todo cambia...
...
...nada permanece...
...
...
AGOSTO DE 2006
...

...
...y cambia...
...para seguir creciendo...
...seguir sonriendo...
...seguir viviendo...
...
...
ENERO DE 2008
...

11 comentarios:
...canviar per crèixer...crèixer per evolucionar...
Que gran que ets!...
només en queden 4...i hauré crescut una miketa més...hauré viscut una miketa més...i tindre un somriure enooooooooooorme dibuixat a la cara!!;p
Un peto gegant!
HOLA ALVARITO;
Una vez más me alegro de volver a saber de ti aunque sea a través del blog, espero que estos dias de reflexion te hayan ido bien y hayas disfrutado de la paz y la calma. Buenas fotos,
Un abrazo
Edu& Ana& Santi & Emma
POr cierto Santi anda persiguiendo a Alejandro no sé cual de los dos pesa más
Cuidate
te das cuenta de todo lo que estás viviendo????
que gran suerte!!!!!!
un abrazo Alvaro....no paréis de crecer......
Todo cambia y nada permanece, absolutamente nada.
Y esas bellezas lo demuestran cada vez que aparecen en el mundo bloggero, cada dia más grandes y hermosas.
Un gran abrazo Álvaro, otro pa' las niñas.
Siiii,todo cambia...de nosotros depende que cambie hacia la expansión,crecimiento...día a día,transformando...saliendo del pozo...
Freind!!todounmundo te refleja,no pares...
Abrazoss
Cuanto tiempo sin escribirte!!!! Pero sigo leyendo todo lo que nos transmites. Se me encoje un pokillo el alma al verte all�........al verlas a ellas y saber su historia (gracias por mantenernos al tanto de todo siempre)))
Muchos besos y abrazos.
Amapola
Se te sigue cayendo la baba con todos ellos... no hay nada más bonito...
Un achuchón.. muaks
Te juro que hace mucho no sentía tanto amor en poquitas palabras, hermoso, simplemente hermoso... me encantó... sonreí...
Se te agradece tanto tanto...
=)
Guapo! Aquí te dejo mi abrazo, y el de los míos!
GUapo!!
Sonia
Que lindas fotos...
Me quedo sin palabras...
(que reducido es el lenguaje humano a veces no?)
uffff...que imágenes....
No he podido contener las lágrimas.
Me ha transmitido tanta ternura.
Felicitaciones por este gran blog.
Publicar un comentario
Suscribirse a Enviar comentarios [Atom]
<< Inicio